เส้นทางศรีวิชัย : เครือข่ายทางการค้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทะเลใต้ยุคโบราณ ตอน เครือข่ายการค้าสมัยราชวงศ์ศรีชยนาศและไศเลนทร์ตอนต้น
โดย ดร.เกียรติกำจร มีขนอน เส้นทางการค้าในสมัยราชวงศ์ศรีชยนาศ ศรีวิชัย ทวารวดีและเจนละเจริญขึ้นมาหลังจากฟูนัน (พนม) เสื่อมลง จารึกสิทธิยาตราระบุว่าสมาพันธ์รัฐศรีวิชัยที่ก่อตั้งที่ปาเล็มบังในปี พ.ศ.1226 เพื่อควบคุมการค้าในช่องแคบมะละกาและทะเลจีนใต้ เช่น การค้าเครื่องหอม พระพุทธรูปและพระเครื่องจากอินเดียไปจีนแทนที่ราชวงศ์โคตมะ พระภิกษุจีนเดินทางไปอินเดียโดยเรือของชาวออสโตรเนเซียนที่มาค้าขายตามเมืองท่าของจีน ศรีวิชัยกลายเป็นศูนย์กลางการค้าทางทะเลแทนฟูนันและราชวงศ์โคตมะตั้ง แต่ก่อตั้งเพราะเรือสะดวกที่จะแวะในช่องแคบมะละกามากกว่าปากแม่น้ำโขงเมื่อความรู้การเดินเรือได้พัฒนาขึ้น ฟูนันไม่มีกำลังทางเรือแต่เมืองมลายูต้องส่งบรรณาการให้ฟูนันเพราะต้องใช้เมืองท่าออกแอวเป็นที่เปลี่ยนถ่ายสินค้า เจนละที่โค่นฟูนันลงไม่มีกำลังทางเรือ ทำให้ศรีวิชัยสร้างเครือข่ายทางการค้าและค้าขายกับเจนละ เรือจากเอเชียตะวันตกและเอเชียใต้ เช่น อาหรับ เปอร์เซีย และอินเดียยังคงผ่านช่องแคบมะละกาไปค้าขายกับจีนที่เป็นตลาดหลัก ดังนั้นจีนจึงเป็นปลายทางของสินค้าจากเอเชียตะวันตก เอเชียใต้และอุษาคเนย์ จากนั้นศรีวิชัยขยายเครือข่ายไป จัมบิ เกาะบังกา เกาะลัมพุง จนส่งออกสินค้าไปจีนที่กว่างโจวและฉวนโจว และค้าขายกับราชวงศ์อุมัยยัดที่ดามัสกัส ขยายไปมะริด-ตะนาวศรี และขยายไปที่โกตาเกลังงี (ใกล้สิงคโปร์-ยะโฮร์) ทะรุมะนครที่ช่องแคบซุนดา และเคดาห์ รักตมฤติกา ลังกาสุกะ มีการค้นพบเหรียญอับบาซิยะห์ในแหลมมลายูที่แสดงการติดต่อระหว่างทวารวดีผ่านศรีวิชัยไปตะวันออกกลาง เมื่อมีกบฏต่างๆในจีนเกิดขึ้นทำให้เรือจากตะวันออกกลางผ่านศรีวิชัยไปจีนน้อย ต่อมาผูกมิตรกับราชวงศ์ไศเลนทร์บุกยึดตามพรลิงค์ ไชยา ขยายไปบาตังแถวเพคาลองกันและมะธะรัม เริ่มส่งทูตจากมะธะรัมไปจีนแทนปาเล็มบัง โจมตีเจนละ ฮานอยและจามปาขยายเครือข่ายการค้าไปกัมพูชาและยังติดต่อการค้ากับทวารวดี พยายามคุมช่องแคบมะละกาและซุนดารวมทั้งอ่าวไทยเพื่อประโยชน์ทางการค้า จากพุทธศตวรรษที่ 13-15 สมาพันธรัฐเป็นเจ้าแห่งเครือข่ายการค้าทางทะเลในชายฝั่งอุษาคเนย์ที่เชื่อมจีนกับอินเดียโดยใช้เรือแบบโครงกรอบไม้คู่เพื่อกันไม่ให้เรือโคลง ตามภาพแกะสลักนูนต่ำในบรมพุทโธแสดงเครือข่ายการค้าโบราณในมหาสมุทรอินเดียที่เชื่อมระหว่างอุษาคเนย์ เกาะมาดากัสการ์และแอฟริกาตะวันออกที่เรียกว่า เส้นทางอบเชย
Read More